Un toccu di campani

Un toccu di campani
si scuta di la chiesa,
un toccu di duluri
n’ta sta iurnata vintusa!

Patri, maritu, ziu….
certu un parenti,
si leva, si nni và
di tutta la sò genti!

Sap’iddu unn’è chi arriva
n’chianannu p’ì scaluni
chi portunu ddà supra,
aunni sta ‘u Patruni…

Magari è ancora ccà
ammenzu a nui,
ni vadda e ni cuntempla
n’ta tuttu ‘stu via vai.

Abbracci, lacrimi e duluri,
si, iddu si n’annau…
ni resta lu so’ amuri
chi mai ni lesinau!

Quannu ‘u Signuri chiama
nun si pò rinunciari:
pripara li valigi, n’u bellu vistiteddu, sistemiti la chioma.

di Lillo Centorrino

Print Friendly, PDF & Email