‘U papà chi nu c’è cchiù

Ci su’ cetti jorna cchiù chini ‘i pinseri,

‘a testa macina, vota e furria,

nun vaddi o’ dumani e pensi a lu ieri.

A cu’ stai pinsannu?

A cu’ cchiu nun torna,

a chiddu chi visti scurriri li tò jorna,

chi ti tinia li manu, chi ti desi a’ manciari,

n’zignannuti la vita:

caminari, crisciri e studiari.

Me’ patri, to’ patri, li patri i tutti,

i’ papà “ chi oggi è a’ so’ festa:

picchì sunnu…motti!

‘U senti luntanu, no’ poi cchiù vidìri

e inveci è vicinu, e si fa sintìri.

Si si’ cunfunnutu, si sì sbarruvatu

e ‘u cori nun avi paci,

basta chi n’ta li ricchi ritonna la so’ vuci,

nà so’ parola, e iddu avanti ti cunnuci!

Un patri è ‘na culonna, ‘na suletta, un pavimentu,

chi dicu, ‘na casa sana,

‘ddubbata d’ogni cosa

ch’i figghi e la so’ sposa.

Pi tutta la famigghia, un duci era ‘u papà,

iddu la panna e ‘a mammà lu babà,

nui tutti, attornu a iddi,

pipareddi, pasti e n’zuddi,

su’ i figghi e ‘i niputeddi.

E quannu all’impruvvisu c’iarriva la chiamata,

di lu so Principali,…senza n’avvisu, ‘na telefunata,

o peggiu, ‘i sufferenza…supputtata cu’ pacenza,

eccu chi cu’ Signuri s’instaura ‘a cunfidenza:

“chi voi di mia Signuri Iddiu?

Me matri tant’anni arreti mi parturiu

e io vulissi ristari n’autra picca n’ta ‘sta terra,

ma si pi Tia la me’ “guerra” cca’ finiu,

Ti vegnu appressu Patruni miu

ma vadda e pruteggi cu ccà resta

e pottimi in Paradisu a fari festa!

di Lillo Centorrino

Print Friendly, PDF & Email